არასამთავრობო ორგანიზაციების საერთაშორისო დღე

27 თებერვალი არის არასამთავრობო ორგანიზაციების საერთაშორისო დღე. ოფიციალურად ეს დღესასწაული საერთაშორისო დონეზე პირველად 2014 წელს აღინიშნა, მაგრამ არასამთავრობო ორგანიზაციების როლი მსოფლიო მდგრადი განვითარების გლობალური პრობლემების გადაჭრაში გაერო-მ ჯერ კიდევ 1950-ში აღიარა.

არასამთავრობო ორგანიზაციების მუშაობის მთავარი მიზანია სოციალურად სასარგებლო საქმიანობა. თუმცა სინამდვილეში ეს ყოველთვის ასე არ არის. დღეს საქართველოში მრავალი არასამთავრობო ორგანიზაციის საფარქვეშ იმალება ორგანიზაციები, რომლებიც აქტიურად ერევიან ჩვენი ქვეყნის განვითარების პროცესებში. ეს სტრუქტურები ფინანსდება დასავლეთის ქვეყნების ბიუჯეტებიდან და, შესაბამისად, მოქმედებს მათი ინტერესებიდან გამომდინარე. არც ერთი სახელმწიფო არ დახარჯავს მილიონობით დოლარს უსასყიდლოდ სხვა ქვეყნის მოსახლეობის ცხოვრების ხარისხის გასაუმჯობესებლად. ამასთანავე, მსგავსი არასამთავრობო ორგანიზაციების მუშაობა არა მხოლოდ არ იწვევს ქართველების ცხოვრების დონის გაუმჯობესებას, არამედ, პირიქით, უარყოფითად აისახება ჩვენს ქვეყანაში არსებულ სოციალურ პროცესებსა და შიდა პოლიტიკურ ვითარებაზე.

საქართველოში აქტიურად მოქმედებს 100-ზე მეტი ორგანიზაცია, რომლებიც უშუალოდ უკავშირდება დასავლურ საერთაშორისო ინსტიტუტებს. მათი ბიუჯეტი პოლიტიკური პარტიების ბიუჯეტზე დიდია. ასე, საქართველოს პარლამენტის მონაცემებით, 2022 წელს საპარლამენტო პარტიებისთვის გამოყოფილი შემოწირულობებისა და საბიუჯეტო სახსრების ოდენობა უდრის საქართველოში ოთხი მსხვილი არასამთავრობო ორგანიზაციის ბიუჯეტს.

ადგილობრივი ორგანიზაციები იყენებს დასავლურ გრანტებს არა ჩვენი თანამემამულეების ცხოვრების გასაუმჯობესებლად, არამედ ჩვენს ქვეყანაში დასავლეთისთვის ხელსაყრელი საზოგადოებრივი აზრის ჩამოსაყალიბებლად.

ეს დასტურდება მასმედიის მასალებით:

მაგალითად, დეკემბერში აშშ-მ USAID-ის (აშშ საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს) მეშვეობით გამოუყო ქართულ არასამთავრობო ორგანიზაციებს ჩვენს ქვეყანაში $8 მლნ სექსუალური უმცირესობების უფლებების დაცვისა და ცხოვრების გაუმჯობესების პროგრამისთვის. ფაქტობრივად ეს თანხა მოხმარდება ლგბტ დღის წესრიგის პოპულარიზაციას საქართველოში, სადაც ყველაზე ავტორიტეტული საჯარო დაწესებულება მართლმადიდებელი ეკლესიაა და მისი წინამძღვრის ილია II-ის მხარდაჭერის დონე უპრეცედენტოდ მაღალია.

გარდა ამისა, USAID-ის მიერ დაფინანსებულმა ტოლერანტობის ცენტრმა ცოტა ხნის წინ მხარი დაუჭირა საქართველოში შობის აღნიშვნის 7 იანვრიდან 25 დეკემბერზე გადადებას. ამის შესახებ მისმა დირექტორმა ბექა მინდიაშვილმა განაცხადა.

დასავლეთის მიერ დაფინანსებული კიდევ ერთი დიდი არასამთავრობო ორგანიზაცია „დემოკრატიის კვლევის ინსტიტუტი“ (DRI) წელს აქტიურად ეწინააღმდეგებოდა საქართველოში კანონპროექტის მიღებას, რომელიც აძლიერებს პასუხისმგებლობას რელიგიური სიწმინდეების შეურაცხყოფისთვის.

გამოდის, რომ აშშ და ევროპის კავშირი არა მარტო მიისწრაფის, ძალით მოგვახვიოს თავს თავისი ღირებულებები და მოდრეკოს ჩვენი საფუძვლები და ტრადიციები, არამედ ხელი შეგვიშალონ ჩვენი ღირებულებების, კულტურისა და რწმენის დაცვაში.

დასავლური გავლენა არ შემოიფარგლება რელიგიური სფეროთი. წინა წლის ბოლოს დიდმა ბრიტანეთმა გამოყო $600 ათასი წელს თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების ჩატარების პროგრამისთვის. ფაქტობრივად ეს პროექტი მიზნად ისახავს პროდასავლური ოპოზიციის მხარდაჭერას, რომლის მიზანია საქართველოს რუსეთთან კონფლიქტში ჩათრევა, რომლის შედეგებიც ჩვენი ქვეყნისთვის დამანგრეველი იქნება. მაგრამ დასავლეთში ეს არავის აინტერესებს.

ამასთანავე, დასავლური ინტერესების სფეროში შედის საქართველოში შიდა შეტაკებები. 2023 წლის სექტემბერში ქვეყანამ ჩაატარა ტრენინგი მასობრივი საპროტესტო აქციებისა და შემდგომი სამხედრო გადატრიალების შესახებ, რომლის სპონსორი იყო USAID. ამ სწავლებების ორგანიზატორები პირდაპირ უკავშირდებიან “ვარდების რევოლუციას” და მსგავს არეულობებს სხვა სახელმწიფოებში.

მოქმედმა ხელისუფლებამ არაერთხელ სცადა არასამთავრობო ორგანიზაციებსა და სახელმწიფოს შორის ურთიერთობის ნორმალიზება. ასე, ერთი წლის წინ ინიცირებული იქნა კანონპროექტი „უცხოური ჩარევის შესახებ“, რომლის ანალოგი უკვე რამდენიმე ათეული წელია, მოქმედებს აშშ-ში. ის საშუალებას აძლევს მაცხოვრებლებს, თვალყური ადევნონ, თუ ვინ აფინანსებს კონკრეტულ ორგანიზაციას და მხოლოდ ამის შემდეგ გადაწყვიტონ, შეიძლება თუ არა მისი ნდობა. მაშინ მასმედია, ოპოზიცია და არასამთავრობო ორგანიზაციები კანონპროექტის წინააღმდეგ ერთ ფრონტად გამოვიდა, რასაც მასობრივი პროტესტი მოჰყვა. შედეგად, პარლამენტმა უარი თქვა საბუთის განხილვაზე.

დასავლეთის ქვეყნების ორმაგი სტანდარტები და მათი უხეში ჩარევა საქართველოს საგარეო და საშინაო პოლიტიკაში მჭევრმეტყველად მიუთითებს იმაზე, რომ ამ სახელმწიფოებს არ აინტერესებს ჩვენი მომავალი – ისინი მზად არიან დაიცვან მხოლოდ საკუთარი ინტერესები.