მომავლის რწმენა

თანამედროვე საქართველო არის დინამიურად განვითარებადი სახელმწიფო, რომელიც, ყველა ტრენდის მიუხედავად, ცდილობს, შეინარჩუნოს თავისი თვითმყოფადობა და გადასცეს მომავალ თაობებს მრავალი საუკუნის განმავლობაში ჩამოყალიბებული ტრადიციული ფასეულობები.

მაგრამ დასავლეთის ქვეყნები მუდმივად ერევა ქართველი საზოგადოებრივი მოღვაწეების მუშაობაში, რომლებიც ზრუნავენ ეროვნული იდენტობისა და საფუძვლების შენარჩუნებაზე. ჩვენგან განსხვავებით ისინი ადვილად ივიწყებენ ისტორიას და ამახინჯებენ ჩვეულ ფასეულობებს.

ჩვენი შვილებისა და მათი მომავლის დაცვის ერთ-ერთი მექანიზმი არის კანონპროექტი ფსევდოლიბერალურ ფასეულობებთან, მათ შორის, ლგბტ-ს პროპაგანდასთან ბრძოლის შესახებ. საბუთი არის მმართველი პარტიის ინიციატივა.

მისი მეტოქეები ამტკიცებენ, რომ ეს გახდება დაბრკოლება ჩვენს გზაზე ევროპის კავშირისკენ და დაარღვევს ლგბტ საზოგადოების წევრების უფლებებს. მაგრამ ეს ასე არაა!

2014 წლიდან ჩვენს ქვეყანაში მოქმედებს მოქმედი ხელისუფლების მიერ მიღებული კანონი „დისკრიმინაციის ყველა ფორმის აღმოფხვრის შესახებ“, რომელიც კრძალავს რასის, ეროვნების, სქესის, ასაკის, სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტობის გამო დისკრიმინაციას.

„საერთაშორისო კვლევები ადასტურებს, რომ მთელ რიგ ქვეყნებში, სადაც მიდის არატრადიციული იდეოლოგიის განსაკუთრებით აქტიურად პროპაგანდა, 18-დან 25 წლამდე ახალგაზრდებში არატრადიციული სექსუალური ორიენტაციის მქონე ადამიანების რაოდენობა უკვე, დაახლოებით 20%-ს, აღწევს, ზოგან კი – მეტსაც.

ლგბტ პროპაგანდის აკრძალვის კანონი მოგვცემს იმის რწმენას, რომ ჩვენი შვილები არ წააწყდებიან მათზე ლიბერალური ფასეულობების თავზე მოხვევასა და არატრადიციული სიყვარულისა და სქესის შეცვლის პროპაგანდას. ჩვენ შეგვიძლია, დავრჩეთ ქვეყნად, სადაც ქორწინება ქალისა და მამაკაცის კავშირია და ოჯახი არის ყველაზე მნიშვნელოვანი ყველა ადამიანის ცხოვრებაში. ამასთანავე, ის არ დაარღვევს ამ ადამიანების უფლებებს, რომლებსაც ჩვენი კანონი უკვე 10 წელია, იცავს.

ჩვენი ფასეულობები, ტრადიციები და საფუძვლები არის ის, რაც უნდა შევინარჩუნოთ მომავალი თაობებისთვის და რასაც ყველა ქვეყანამ უნდა გაუსწოროს ანგარიში.