მნიშვნელოვანიგადაწყვეტილება

საქართველოს პარლამენტს არ ეყო დეპუტატთა ხმები, რათა დაესრულებინა საქართველოს პრეზიდენტის იმპიჩმენტის პროცედურა, რომელიც დამნაშავეა კონსტიტუციის დარღვევაში მთავრობის აკრძალვის მიუხედავად საზღვარგარეთ გამგზავრების გამო.

ჩვენს ქვეყანაში ყველასთვის ცხადია, რომ იყო კანონდარღვევა, სხვა საკითხია: აქვს თუ არა ქვეყნის პრეზიდენტს ამის უფლება, თუნდაც ამას სწორად თვლიდეს?

რა თქმა უნდა, არა. საქართველოში არავის შეუძლია, იყოს კანონზე მაღლა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ყოველი სახელმწიფო მოღვაწე დაიმალება კეთილი ზრახვების მიღმა და დაარღვევს ჩვენი ქვეყნის კანონებს მაშინ, როდესაც მისთვის ეს ხელსაყრელი იქნება. რადგან, არსებითად, ჩვენი ქვეყნის კონსტიტუციის დარღვევა არის ყველა მოქალაქის ღალატი, დანაშაული ქართველი ხალხის ინტერესების წინააღმდეგ.

ამ აშკარა სიტუაციაში სალომე ზურაბიშვილს არც კი უცდია ბოდიშის მოხდა, საკუთარი შეცდომის აღიარება, რაც ასეთი მაღალი დონის პოლიტიკოსისთვის პატიოსანი ქმედება იქნებოდა. ამის ნაცვლად ჩვენ დავინახეთ უპატივცემულობა საკონსტიტუციო სასამართლოს მიმართ, ბრალდებები მმართველი პარტიის მიმართ და კულისებსიქითა თამაშები ოპოზიციასთან, რომელსაც მან იმპიჩმენტის კენჭისყრაში არ მონაწილეობისთვის ოთარ ფარცხალაძის მოქალაქეობის ჩამორთმევით გადაუხადა.

გარიგება შედგა. ოპოზიციის წარმომადგენლებმა ვერც კი გაბედეს პარლამენტის დარბაზში შესვლაც, რათა კენჭისყრის დროს შემთხვევით ღილაკები არ შეშლოდათ იმის შიშით, რომ მოგვიანებით პრეზიდენტის იმპიჩმენტის მხარდაჭერაში დაადანაშაულებდნენ.

ახლა ნათელი გახდა, რომ ნაციონალებმა და პრეზიდენტმა შექმნეს გაერთიანება, რომელიც არ ემორჩილება ჩვენი ქვეყნის კონსტიტუციასა და საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებას, ესე იგი არ მოქმედებს ჩვენს ინტერესებში. დადასტურდა ისიც, რომ ამ კავშირის ნამდვილი სპონსორები არიან აშშ და ევროპის კავშირი, რომლებმაც ევროპის კავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსის მინიჭებაზე შესაძლო უარის შემდეგ ქვეყანაში ხელისუფლების ძალადობრივი შეცვლის მიზნით დაგეგმეს  ჩვენს საქართველოში მასობრივი არეულობების მოწყობა და მთელი პასუხისმგებლობის მმართველ პარტიაზე დაკისრება. ჯერ კიდევ 2018 წელს, თანამდებობის დაკავების შემდეგ, სალომე ზურაბიშვილმა საჯაროდ განაცხადა, რომ როდესაც ის ხელმძღვანელობდა საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს, არაერთხელ მიუმართია ევროპის კავშირის ხელმძღვანელობასა და აშშ-ს საელჩოს  სხვადასხვა საკითხებზე კონსულტაციის მისაღებად.

ალბათ, ამ პროცესის შემდეგ ქალბატონმა ზურაბიშვილმა დაკარგა პოლიტიკური ლეგიტიმაცია და მორალური უფლება, დარჩეს ჩვენი ქვეყნის სათავეში. ის ბევრად უკეთ იქნება პენსიაზე მშობლიურ საფრანგეთში. რადგან ამ ფრანგმა ქალმა ვერ შეძლო საქართველო ჭეშმარიტად შეყვარება და მის ღირსეულ ლიდერად გახდომა. ცხოვრების უმეტესი ნაწილი ზურაბიშვილმა დასავლეთში გაატარა. საქართველოს მოქალაქეობა მან 52 წლის ასაკში მიიღო, 14 წლის შემდეგ კი ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ წყალობით ის ქვეყნის პრეზიდენტად აირჩიეს.